Cultuur algemeen

Deerlijk heeft een bruisend verenigingsleven. Het is enkel dankzij de talrijke vrijwilligers die jaar in jaar uit het beste van zichzelf geven. 

Ik moet echter vaststellen dat  de cultuurraad in een diep dal zit.
Het vrijwilligerswerk is ondergeschikt geworden aan de gemeentelijke diensten.
Dit mag en kan niet, een gemeentebestuur en zijn diensten moet er zijn voor de bevolking (verenigingen, vrijwilligers, individuele burgers die initiatieven nemen) en niet omgekeerd.

De diensten, zoals het woord het zegt, moeten ten dienste staan van. Zo was het vroeger en daar moeten we terug naar toe uit respect voor de vrijwilligers.
Eigen programmatie is belangrijker geworden dan de ondersteuning van verenigingen.
De flexibiliteit van de verenigingen staat in fel contrast met de stugheid van de diensten.
Een visie ontbreekt. 
Het Elf-julikomité stopte haar activiteiten door inhoudelijke inmenging van de diensten.
Het digitale tijdperk zorgt er niet voor dat er vlugger op de bal kan gespeeld worden. 
Jammer genoeg is het tegendeel waar.


Durf Deerlijk vraagt  een onmiddellijke indexering van de subsidies voor de verenigingen.
De jongste 10 jaar werden deze amper verhoogd. 
Voor de cultuurverenigingen is dit een verhoging van 1000 euro. 
De verenigingen zorgen ervoor dat Deerlijk leeft.  

Als u het nog weet, dit komt overeen met de 1000 euro, als hoofdprijs geschonken door de schepen van feestelijkheden en sociale zaken, voor het wereldkampioenschap manillen. (Ter info, het totaal bedrag aan subsidies voor de kaartnamiddag bedroeg 6000 euro.)

Cultuur kost en mag ook geld kosten, maar de vraag moet gesteld worden of Deerlijk alles moet aanbieden wat Kortrijk of Waregem kan en doet. 
In bijlage vindt u enkele cijfers over de eigen programmatie. Dit zonder personeelskosten.
Wist u dat het inrichten van vakantiekampen een lucratieve bezigheid is?
In 2022 was er een batig saldo van 158.573 euro, in 2023  65.538 euro. (Vergoedingen voor vrijwilligers zijn opgenomen in de kosten.) (zie bijlage)

Het opnieuw invoeren van een adviesorgaan die advies uitbrengt over de programmatie en aankooppolitiek voor de ontmoetingscentra is een vraag vanuit de algemene vergadering.
Laat de verenigingen en geïnteresseerde burgers beslissen wat er met de budgetten bestemd voor cultuur gebeurt. Zij kennen het best de noden en pas dan kan men spreken van  echte participatie van de burgers. 
We hebben daar echt geen buitenstaanders-specialisten voor nodig die de factuur opsturen en nadien vertrekken. 
Durf heeft geen wegwijzers nodig om te vertellen hoeveel stappen ik moet doen naar Moskou of Brussel. Esthetisch is het niet, ook al krijgt men er subsidies voor, het blijft verspilling van middelen en personeel. Had men deze middelen niet beter gebruikt om de verkeersborden en straatnaamborden weer leesbaar te maken?  
U wilt toch  naar het zwembad in Vichte? Niet doen, te voet is het levensgevaarlijk, niet toegankelijk en op eigen risico, bij gebrek aan toegankelijke voetpaden.

Kent u nog het verhaal van het hertje en het bed? Het hertje is al jaren geleden ten grave gedragen.
Kostprijs 20.000 euro. Velen onder de jongeren kennen het niet. Een cultureel hoogstand en internationaal kunstwerk aan het gemeentehuis. Het hertje ligt aan het reanimatietoestel. 
De gemeente wil de stekker uittrekken, de kunstenaar heeft een contract. Voorlopig geraamde kosten + 10.000 euro en de erelonen van de juristen. (Zie bijlage en oordeel zelf.)
Zo ziet u waar uw geld naartoe gaat. 
Hadden we hier niet beter LED-spots mee gekocht om te gebruiken bij tentoonstellingen of andere bruikbaar materiaal voor de uitleendienst. Daar was u als burger tenminste beter van geworden.

Hoe mooi kan het zijn ?
Erfgoed heeft bij Durf een andere betekenis.
Over ons erfgoed leest u meer in een andere rubriek.